The 2nd ECPR training was progressing when I walked in. It’s funny, but sometimes you can feel energy swirling through a space when you walk in and enter a building. A lot of Peer Experts and Friends joined this second ECPR training of this memorable week.
Were they tired? Yes. Was it emotional? Yes. Was it heart to heart? Yes. Did it make a lasting impression? Yes. Were they happy? Yes. Would they do it again? Yes!
Onlangs vierde ik met talrijke mensen de 60ste verjaardag van twee goede vrienden. Het was een geweldig feest en weerzien met veel andere vrienden en oude bekenden. Ik druk mij in deze nogal eufemistisch uit, want ik wil ze niet in verlegenheid brengen.
Ik kan soms een beetje ‘over the top’ gaan, als iets mij raakt
En dat feest raakte mij en alle andere genodigden diep. Voor wie mij niet echt kent, ik ben opgegroeid in een milieu waarin sprake was van overvloedige misere. Ik ga daar niet over pochen of zielig over doen en het is zeker niets om je ongerust over te maken, want ik heb dat genoegzaam verwerkt of gewoon ‘overboord’ gegooid.
Ik ben een gefortuneerd m🍀ns
Het geluk hebben om op de juiste plaats, op het juiste moment, de juiste mensen te ontmoeten, dat viel en valt mij vaak ten deel. Sprekend over herstel van complexe uitdagingen, is dat in hulpverleners-kringen een onderschat fenomeen.
Ik wil er maar mee zeggen dat jij het verschil kan maken in een mensenleven dat door tegenslag gekenmerkt en geteisterd wordt
Herstel is vaak afhankelijk van de kleinste details. Eén oogopslag, één stevige handdruk, één niet verwachte uitnodiging, één woord, één onverwachte uitnodiging voor het nuttigen een gezamenlijke maaltijd, één bezoek aan een mooi museum, één bezoek aan Artis, of een intake gesprek van 10 seconden, zoals in the Living Museum gebruikelijk is.
Als je alles wat je doet of zegt ook nog eens nakomt, dan kan dat een ander doen besluiten het roer echt om te gooien
Mijnheer Horne, rector van de Thorbecke MAVO in Alphen aan den Rijn, vertelde mij en een groep andere leerlingen, net voor het herexamen Wiskunde, dat hij om kwart voor tien een kop koffie ging halen en stipt om kwart over tien weer terug zou komen. In dat halve uur heb ik alle antwoorden van mijn buurman overgeschreven.
Aldus behaalde ik dat diploma en weet ik nu zeker dat mijnheer Horne dat mede voor mij zo geënsceneerd heeft
Zorgwekkende Zorgmijders bestaan niet. Als mensen niet aanhaken bij hulpverlening, dan loont het om stil te staan bij wat jouw aanbod is geweest en je af te vragen of het helpt het over een andere boeg te gooien. Het probleem van zogenaamde ongemotiveerde cliënten is de resultante van een falend aanbod.
Zet een breekijzer tussen al je overtuigingen
Als je gevoel hebt dat je moet interveniëren, doe dan Niets. Als je het gevoel hebt dat je niets moet doen, achterover kunt gaan zitten, bedenk en doe dan iets Creatiefs. Jij kan het verschil maken tussen het leven of de dood. Lees hoe Kevin Briggs daar vorm in houd aan heeft gegeven.
Alles wat je in de eerste 5 minuten van een contact doet, is bepalend voor the outcome van het contact dat jij met een ander aangaat. Het is niet de methodiek die telt, maar de persoonlijke relatie.
Wie is die vrouw op de foto?
Oma Chien was in mijn turbulente adolescentie een sleutelfiguur. Een baken. En de moeder van de man die in de aanhef van deze Blog zijn 60ste verjaardag vierde. Frank, mijn boezemvriend. Altijd wanneer ik het moeilijk had, kon ik bij haar aankloppen. Als mijn geld op was, dan kon ik bij haar aan het diner aanschuiven. Ik was het derde kind aan haar huis.
Het is misschien ‘over the top’, maar sommige dingen mogen gewoon gezegd en beschreven worden
Deze week kregen wij de foto’s van het feest te zien. Het schrijven van dit verhaal volgde als vanzelf.
Wees een sleutelfiguur. Of een Oma Chien, zo je wilt. Ga authentiek en vol overgave het contact met jouw cliënt aan. Het kan voor een ander zijn of haar redding betekenen.
Van 30 november tot 7 december gaan Harry Gras en ik weer naar Boekarest en Chisinau (Moldavië) 🤝 voor een nieuwe Learning Experience 🌏. Lees wat een deelnemer over deze reis ons recent schreef.
Quote 🤸♀️
Learning Experience Bucharest en Moldavie: enorme aanrader! Niet alleen de moeite waard door de bezochte initiatieven op het gebied van herstel in de psychiatrische en verslavingszorg. Maar zeker ook door de bijzondere groepssamenstelling die je als psychiater tijdens geen enkele andere nascholing zo zal tegenkomen: patiënten, ervaringsdeskundigen, woonbegeleiders, hulpverleners van verschillende disciplines, al dan niet met hun eigen herstelverhaal. Laat je de ervaring van de nachttrein van Bucharest naar Chisinau (Moldavie) niet ontnemen. Ik kijk weer met frisse blik naar mijn werk. En vol nieuwe ideeen.
Unquote 🍀
Tijdens de komende reis gaan er in ieder geval 8 mensen mee. Youri Lentjes, singer-song-writer, 🎸🎤, luistert deze reis weer op met zijn prachtige liedjes.
Heb je interesse, stuur even een mail aan rokus@icloud.com Deze reis ga je niet meer vergeten. Ook de mensen die we in die landen bezoeken niet. Die zijn er klaar voor en ongelooflijk trots dat we de moeite nemen om naar hun landen te komen.
De nachttrein van Boekarest naar Chisinau zal ook dit keer niet ontbreken. Een avontuur!
Wat een geweldig, mooie na-zomer-middag mocht ik vandaag beleven! OK. Een boek, dat is het niet. Maar toch zeker wel een Logboek. Het eerste ‘boek’ dat ik geschreven heb, in mijn prille 61 jaar, met een kop en een staart. The Haarlem Project. Vandaag mocht ik het aanbieden aan @marietheresemeijs, wethouder Welzijn te Haarlem, een wethouder met een voelbaar, sociaal kloppend hart. Coen Bardelmeijer zong er twee prachtige, toepasselijke liederen, zoals hij dat bij de Mot doet, tijdens onze trainingen, onze studiereizen en in de Philharmonie. Ziggy Klazes van Groen Links, de grootste partij van Haarlem en lid van the Haarlem Project Ethische Commissie, een dierbare vriendin en voorvechtster voor mensenrechten: zij was er ook. Albert Keevel (coach van the Haarlem Project) en van @trotshaarlem (Sander van den Raadt), samen met Frank Visser van de ChristenUnie Haarlem, de mannen die the Haarlem project er in de Raad doorheen geloodst hebben, met slechts een half A4-tje. Dat noem ik nog eens daadkracht. Juul Angenent en Henk Esselink, die aimabele opdrachtgevers van de Gemeente Haarlem, Arnold Lammerts van de RIBW-KAM te Haarlem, de ruimdenkendste Housing First hulpverlener die ik ken (hij buigt met een volledig besef voor wat wel en niet kan alle regels om) Pelle Lpk, mijn zoon, die tussen zijn werkzaamheden als nachtprogrammeur van het Patronaat en Natte Sokken, gewoon incheckte en er was, en dan, last but not least, Joshua Baumgarten, van The Irrational Library, thank you for having us this afternoon, we met a short while ago: your ‘shop’ makes me and people happy, the moment they walk in. You are, to my opinion, the official night mayor of Haarlem. Het was de perfecte ambiance om mijn Haarlem Project verhaal aan wie het wil lezen te presenteren. Een prachtige omgeving, met bijzondere mensen. Een middag om niet te vergeten. Ook speciale dank aan Bert Stavenuiter (Mind Ypsilon) en Rina Beers (Federatie Opvang). Jullie maakten, dit weekeinde, met jullie feedforward, voor mij het verschil tussen twijfel en doing the right thing. 🍀
Alan Fernando Bunsee, deelnemer aan the Amsterdam Project, nu co-trainer en coach van the Haarlem Project, Howie T. Harp Graduate: je was er niet bij, maar je naam en wat je voor dit project gedaan hebt, is genoemd en benoemd. Enjoy Bucharest!
The thing is, if that ‘foghorn’ starts to speak, the room lights up, as do the people and anything else present in this room. I have never heard and seen anybody that matches her presentation skills. She is a true story teller. She can boost your energy, self esteem and self image in just minutes.
She faced difficult challenges in her life. And overcame them. She will face more challenges in her life. And will overcome them.
If you want to know what true Resilience is, catch up with Sara. She is not only LOUD on that recovery quality, the things she says are pure WISDOM. At the end of a conversation with Sara, while trying to get a grip on yourself, you wonder what happened!? Without knowing what really happened, she empowered you and raised your energy level, Sky High. The insights will follow soon.
Sara is Chief Operating Officer of BALTIC STREET AEH, INC.in New York. A very cool, human, creative, peer run institute that serves people in very practical ways. What you see is what you get. They mean serious activity, offering services that really help you, on the spot.
I am blessed knowing this woman. Blessed to be free to call her my friend. She was in The Netherlands on several occasions (Meet the Xperts) and I am sure everybody who saw and heard her talking about Recovery, will remember her for a long, long time.
Thanks for being with us Sarissa Goodman. Stay with us. The World needs Leaders like you. Hope to see you soon in Brooklyn! ❤️🍀🕊
Bijna een jaar na afloop van het Haarlem Project mag ik op 20 augustus 2019 mijn boekje met bespiegelingen over dat project aan de wethouder Marie Thérèse Meijs te Haarlem aanbieden.
Dat is lang geleden, maar het stelde mij in de gelegenheid ook tijdens deze vakantie nog gewoon door te schrijven. Het project had een looptijd van 1 jaar, maar het Haarlem Project stopt nooit. Je kunt er tot in lengte van dagen in blijven werken. In dat document. De levens van de deelnemers en de wereld zijn altijd in beweging.
Zelfs jaren na afloop, net als bij Housing First, kun je progressie nog meten en als je zo’n project start, dan doe je er ook goed aan om die optie open te houden.
Roads Print en Pixels heeft het document opgemaakt en gaat het volgende week ook printen. En dan ‘melten’ ze het tot een mooi boekje, op A4-formaat.
Het zijn All and All 108 pagina’s geworden, met een inleiding, de beschrijving, de evaluatie, een nawoord en heel veel bijlagen, waaronder 7 mooie artikelen van het Straatjournaal (Redactie Straatjournaal). Natuurlijk ontbreken de Geleerde Lessen niet.
Als je dat boek in je handen wilt houden en er dus 1 wilt bezitten, dan kost dat €20. Ik verdien er niets aan, dat zijn de kosten die ik per boek aan Roads betaal om het te printen. Wellicht heb je er €25 voor over. In dat geval gaat er €5 naar het goede doel (Socialrun).
Als je helemaal geen geld hebt, dan stuur ik je digitaal een exemplaar. Voor nop. Bedenk een leuke wederdienst voor The Living Museum.
Voor gemeenten die interesse hebben: ik kom graag een keer uitleggen hoe we dit alles bedacht en aangepakt hebben, samen met Alan Fernando Bunsee. Dan neem ik ook een paar exemplaren mee.
Als je het leuk vindt om aan te schuiven bij de bijeenkomst met de wethouder in Haarlem, op 20 augustus, laat mij dat dan even weten.
Number 4 in the sequential of my All American Friends and Co-workers.
Jim is an Englishman in New York. Yes, he is from just across our water, but has been living in NYC for 30 years, if I am not mistaken. He is All American now, naturalized and all, since a couple of years, living across the Big Water.
Jim works for the Concern for Independent Living.
They have buildings all over New York. And they serve people with multiple challenges with buildings and homes, but also in multiple other ways. They do that in the most modern fashion. Guiding people back to who they once where, before they ran into challenges, in a most human, respectful and recovery oriented way.
This Concern is always on my list when we visit NYC with groups from The Netherlands and other countries.
Meeting their tenants (everybody has their own amazing apartment!) is always overwhelming. They love telling (recovery) stories, in which they state the importance of what this institute, Jim, Andrea Dogostiano (2nd woman on his left) and all the others workers mean to them. They mean the World.
Apart from all this, Jim is a special person. If you like Tattoo’s, Jazz and Rock Music, Shane McGowan, local Beers, genuine food, the New York Marathon, come and meet Jim on one of our (Gras/Loopik Learning Experiences) Learning Experiences.
Jim has this all English Kindness, a wholehearted individual and worker, always a Gentleman.
Number 3 in my sequential of remarkable American friends.
We have met during several Learning Experiences in Boston, the Living Museum Netherlands and Poughkeepsie.
Darby is one of the bravest and most resilient people I know.
She is not a person that holds back. She will tell you what she thinks and feels right away. In a most caring and loving way.
Darby is a great Peer Movement Leader, trainer and teacher. I have experienced several Trauma Informed Peer Support Training Sessions with her and groups in the USA and The Netherlands.
She co-authored The Lives They Left Behind: Suitcases from a State Hospital Attic (Bellevue Literary Press, 2008) based on a multi-method qualitative study of the lives of state hospital inmates from the 19th & 20th centuries.
Her Stories from the Suitcase Presentation is such a powerful, human, loving and overwhelming performance, that it can be easily programmed in theaters all over the world. It’s that good, remarkable and special. It holds you to your chair for hours and hours and you don’t want her to stop talking.
I hope to see you soon Darby Penney, in the USA during upcoming Learning Experiences!
Dat Suus ons verlaten heeft… Wij hebben achter de schermen nog de nodige ‘strijd’ gevoerd om ‘gerechtigheid’ en erkenning voor wat Suzanne is overkomen, met de insteek dat andere mensen in psychische nood, niet hetzelfde lot hoeven te ondergaan.
Een streven waar wij uiteindelijk mee hebben moeten stoppen, als wij er als gezin er niet aan onderdoor willen gaan.
Wij hebben deze week alles ‘afgesloten’
Het is niets in vergelijking met het uiteindelijke doel wat wij graag hadden willen bereiken, maar hoop van harte dat er steeds meer mensen met ‘overwicht’ binnen de psychiatrie mogen opstaan, zodat er uiteindelijk toch iets zal gaan veranderen binnen het beleid van deze instantie’s!
Dit bericht ontving ik vorige week van de ouders van Suus
Ik plaats het met toestemming.
Suus was met de Gras/Loopik Learning Experience mee naar New York. Mede dankzij Astare, die voor haar een flinke lans gebroken hebben. Zodat ze de reis mee kon maken.
Het werd voor haar, voor ons en alle deelnemers een reis om nooit te vergeten
Halverwege die week stuurde ik haar moeder een foto. Van Suus. Ze herkende haar maar met moeite.
Zo opgewekt en anders zag ze er uit
Suus kwam uiteindelijk op een plek terecht waar ze niet thuishoorde. Het was het resultaat van het feit dat de GGZ onmachtig was om haar te helpen.
Ik bezocht haar ouderlijk huis. Het tuinhuis waar ze opgebaard lag en waar ze een tijd had gewoond. Voor iemand die zo bruusk afscheid van het leven had genomen, lag ze er heel vredig bij, in dat prachtige huisje en die mooie omgeving. Ze was thuis gekomen. Zo kwam het mij voor.
Binnen, in het ouderlijk huis, aten haar ouders en ik brood met gebakken eieren
En we haalden verhalen op over hun bijzondere dochter.
Zoals alle ouders die ik gekend en ontmoet heb
Hebben zij met veel stijl, menselijkheid en egards gevochten voor de rechten van hun dochter. De GGZ kan daar een voorbeeld aan nemen.
Graag willen wij een gebaar van grote empathie naar jullie maken, door een bedrag op de rekening van jullie stichting the Living Museum te storten, ter nagedachtenis van Suus.
Ik ben daar heel stil van geworden, vandaag, ergens aan de kust in het Noorden van Spanje. Van dit gebaar.
In augustus hangen Suus en haar moeder op een speciale plek in the Living Museum. Ergens waar niemand om hen heen kan.
Founder of the Living Museum in Queens, New York, Creedmore Hospital.
Janos is one of those people that ‘hits you like a brick’ once you meet for the first time. Soft, gentle, erudite (a walking philosophy, psychiatry and art encyclopaedia), warm (he always serves herb tea), welcoming, but also ‘sharp’ (a change maker).
Meeting him changed my life, like with so many of my American friends (recovery guru’s). It made me work on a Living Museum Dream in the Netherlands. His wisdom is profound. He guides you through moments of despair in split seconds and with profound coaching techniques. He needs little words to give you miraculous insights.
It was one of the deciding moments, the first time I met him (thanks too Jannet Bonset).
The Living Museum is and will be a home coming for lots of people that face challenges in their lives. It can make them overcome trauma by becoming or awakening the artist they were always meant to be.
If you are in New York the Living Museum is the place to go and visit.
Beware, because it will change your life and perspective on what is possible when talking about overcoming the Mental Health System. You might walk in as a ‘patient’ and come out as an Artist.
Her Sugar Hill Building is one of my regular and fixed stops at the Gras/Loopik Learning Experiences. Imagine that she based the many buildings they own and run according to a visit she made to the Village of Geel, Belgium, about thirty years ago.
When you visit Sugar Hill you are overwhelmed by the architecture of the building, the Children’s Museum and the School that is included in this Inclusional Master Piece.
When given the housing and buildings that people need and wish for, responsibility grows naturally. Every tenant works on inclusion of all people in the neighborhood.
There are no stigmatizing signs. There is only beautiful Art. And inviting spaces.
A perfect living space, Broadway Utopia, when speaking of the creation of true Healing Environments for people with many challenges.
In everything I do, in every building I enter, in every environment where I have a say in how to ‘compose’ it, I think of Ellen’s lessons.
A visionary woman and worker in a world that produces more and more people who fall through the many cracks of our failing systems.
Sugar Hill. Broadway Housing. It’s on our agenda in the next November 2019 Learning Experience.
Het is al enige tijd dat ik de Verenigde Staten aandoe als het aankomt op mijzelf en anderen trakteren op inspiratie en innovatie. De echte ‘Lente in de GGZ’ komt toch nog steeds echt uit dat land.
Harry Gras en ik hebben al meer dan 700 mensen meegenomen naar verschillende steden. Washington, Philadelphia, Los Angeles, Tucson (Arizona), Austin (Texas), New York, Kansas, Burlington (Vermont), Boston, Poughkeepsie, en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
In Boston hebben we, net als in al die andere steden, steeds weer nieuwe vrienden en vriendinnen gemaakt. Mensen die het verschil maken in de GGZ en in onze levens.
Mensen voor wie innovatie en alternatieven onlosmakelijk verbonden zijn met hun bestaan.
Daniel Fisher en Oryx Cohen zijn van die mensen. Beiden zijn ervaringsdeskundig. People with lived experience. Daniel was biochemicus, werd opgenomen in een kliniek en was zo ontevreden over wat hem aangeboden werd dat hij uit recalcitrantie psychiater is geworden. Oryx Cohen is directeur van the National Empowerment Center in Boston.
Elk jaar dragen zij hun steen bij aan het organiseren van ’the Alternatives’, het leukste en meest interessante congres van the USA. Honderden Peer Run Programs presenteren zich op dit congres. Wij hebben die congressen al een paar keer mee mogen maken.
Daniel Fisher is in Finland getraind in Open Dialogue en heeft daar, om een lang verhaal kort te maken, zijn ‘eigen draai’ aan gegeven. Naast het feit dat een Open Dialogue training onnodig duur is, is het onnodig ingewikkeld gemaakt.
Daniel Fisher kwam al eens naar Nederland op invitatie van Rokus Loopik en de RINO.
Na hun deelname aan een van onze Learning Experiences naar Amerika in 2018, hebben verpleegkundig specialisten i.o., Karin van Ooijen en Joan van Wijk het initiatief genomen om Daniel en Oryx actief naar Nederland te halen. In Boston hadden we het voorrecht om een middag lang met Daniel en Oryx over eCPR te spreken.
Met eCPR doen Daniel en Oryx een prachtige poging om Open Dialogue voor veel meer mensen toegankelijk te maken. Zij doen dat in een tweetal meerdaagse trainingen in Nederland. De eerste twee dagen kunnen medewerkers van GGZinGeest daarvan genieten en op 6 en 7 september is er een open inschrijving.
Nu komen Oryx en Daniel dus samen naar ons kleine kikkerlandje en the Living Museum!
En dus heb jij de kans om in twee trainings-dagen eCPR-‘facilitator’ te worden.
Ook aan mensen met ‘lived experience’ is gedacht: die betalen aanmerkelijk minder dan ‘professionals’. Zoals het hoort. Verschil moet er zijn.
Laad de brochure en kijk of deze training iets voor jou zou kunnen zijn. We zien je graag in the Living Museum op die dagen. Wij zitten dan inmiddels in ons nieuwe gebouw. Het gaat je allemaal niet teleurstellen!
Komende woensdag word ik door het dagblad Trouw geïnterviewd, omdat wij ons doel voor deze Funding ruim gehaald hebben. Ze gaan een mooi artikel brengen over VoorjeBuurt.nl en drie behaalde projecten.
Desalniettemin, nog 10 uur te gaan om ons initiatief te steunen. Als jij ook zo’n fijne chocolate bar van Tony Chocolonely wilt ontvangen, grijp je kans. De TLM Tony Award!
Zie dit prachtige ontwerp voor de wikkel van die reep van de hand van onze TLM Designer en Kunstenaar, Daniel Wulff Petersen, met een kunstwerk van TLM Kunstenaar Sjoerd Blokker. Dat is toch fenomenaal!
Het enige probleem is dat je zo’n wikkel niet stuk gaat maken. Dat dan weer wel.
“There is nothing better than a friend, unless it is a friend with chocolate.” …
A story on Christmas, homelessness in Bucharest and -20 degrees Celsius.
Tomorrow Harry Gras will finish the latest and countless Gras/Loopik Learning Experiences we made to Romania, Bucharest and Brasov.
Youri, our co-guide and singer-song-writer texted me today that he will come home tomorrow as ‘a new person’. This experience made an everlasting experience on him.
It brought me back to the many moments and highlights Harry and I have experienced in this city, working with our friends from SamuSocial.
One night we were in the back of the car, coming back from doing Outreach, in search of homeless individuals. Our ears were falling off.
It was that cold.
We asked Nika and Elena, our local SamuSocial Hero’s, some questions.
The only thing that existed was us, Elena, Nika, the car, the cars, the X-mas lights outside. Bucharest is our favorite December City. They light up the city with thousands of lights. It is and was magic. To be amongst hero’s, is never to forget.
Op de Lagere School bakte ik er überhaupt weinig van, maar Tekenles spande wel de Kroon. “Dat wordt niks met jouw tekentalent Loopik”, was de smalende opmerking toen de leraar mijn vroegkinderlijk gekrabbel beoordeelde.
Dat was voldoende reden om nooit meer een potlood ter hand te nemen.
Al drie jaar, sinds de opening van the Living Museum, heb ik het ondanks aanmoedigingen van de kunstenaars vermeden een penseel ter hand te nemen. Bij de gedachte alleen verschijnt mij het schaamrood op de kaken.
Een paar weken geleden ontving ik de bladen ‘Atelier’ en ‘Palet’. Die willen een artikel over ons Museum schrijven.
What the heck, dacht ik al lezende en ik begon plaatjes uit te knippen van beroemde kunstwerken. Knippen en plakken is mij zelfs gegeven.
Het zou best kunnen zijn dat iedere knutselaar ergens in het midden van een doek begint. Ik dus ook. Met een beetje concealer van mijn echtgenote was de basis al snel gelegd.
Ik ben fan van Ingrid Zeegers. Ik word vrolijk van haar schilderijen. Zij leerde mij in 1 minuut hoe je een bloem kunt schilderen en samen hebben we het doek vormgegeven en opgeleukt. 🌺
Art is Healing. Mijn eerste doek ooit. En niet mijn laatste. De Lagere School voorbij.
Voor veel kunstenaars van the Living Museum was de eerste dag dat ze bij ons binnenliepen de eerste dag dat ze een penseel ter hand namen.
Ze zijn daarna nooit meer gestopt. 🎨
Vandaag kreeg ik het bericht dat we €10.000 extra nodig hebben voor ons nieuwe gebouw. Omdat de brandbeveiliging aan revisie toe is.
Er zijn nog 7 dagen te gaan, voordat deze crowd funding stopt. Help ons de €20.000 te halen.
Het is niet ingewikkeld. Op deze site kun je doneren:
Deze twee schilderijen zijn van dezelfde schilder. Een bijzondere man uit Moldavië.
Er was nog nooit een hulpverlener in zijn huis geweest. Ik was de eerste. Hij stond mij toe al zijn schilderijen te bekijken.
Ik ben er daar in die kamer lange tijd stil van geweest. Omwille van de schoonheid van zijn werk.
Drie maanden later, na een training aan een plaatselijk Community Mental Health Team, vertrok ik weer richting Nederland, maar nu met twee schilderijen onder mijn arm en een uitvoervergunning van de Moldavische overheid.
Ze hangen sinds 2017 in the Living Museum in Bennebroek.
Die ‘Lenin’, tja, daar kun je van alles van zeggen. Waarom zou je een schilderij van die man in je museum willen hangen? Ik heb daar vooralsnog ‘voorbij’ gekeken. Ik moet regelmatig bij dat schilderij halt houden, omdat ik het een prachtig schilderij vind. De schilder maakte het in zijn jonge jaren. In opdracht van de kunstacademie waar hij studeerde.
De ontklede vrouw. De schilder zat op een dag op een bankje voor de kliniek waar hij opgenomen was. Er reed een ambulance voor en twee ziekenbroeders trokken er een brancard uit, met daarop een naakte vrouw.
Het kwam de kunstenaar voor dat ze in de war was.
Niet veel later maakte hij het schilderij. Op een plank. Veronderstellende dat dit het was wat zij in haar verwarde toestand meemaakte.
In twee schilderijen en het verhaal achter die kunstwerken, ligt een reden besloten waarom ik the Living Museum begonnen ben.
Mensen beschikken over uitzonderlijke talenten en bijzondere verhalen. Wij geven er ruchtbaarheid aan. Aan wat mensen meemaken. Aan waar ze voor staan. Aan hun talent. Aan hun verhalen.
Steun ons Living Museum. Opdat we mensen een mogelijkheid tot herstel kunnen geven. Een mogelijkheid om je talent aan de wereld te tonen. De mogelijkheid om deel uit te maken van een Community. Om bij een groep te horen.
Om een leven te leiden dat lijkt op dat van jou en mij.
Er zijn nog 9 dagen te gaan, voordat deze crowd funding stopt. Help ons de €10.000 te halen.
Het is niet ingewikkeld. Op deze site kun je doneren:
It is 10.30 AM. I am still in bed with a ‘running nose’. Lots of time to go over past gatherings/travels with co-workers and friends.
Harry Gras is my Pal. We have trained and travelled with many, many people. I consider this the high lights in the past 10 years of my working life. We match. We fit. Like a silk glove.
We never acquiesce in routine. Every training, every journey has to be different, new, creative, refreshing and vibrant.
The past years our trainings and travels have changed. They have become more intense, more absorbed, more complete.
They light up our gatherings with most amazing music and lyrics. They have become true Recovery Ambassadors, true Recovery Coaches.
You are the best. Just by being present, playing your beautiful songs, introducing your songs with powerful messages and thus helping participants to deal with matters in their personal and professional life.
Robin will join us again in June, for our next USA Learning Experience. Youri will join me tomorrow and will travel to Bucharest next Sunday, to join Harry and our new Romania Learning Experience. Coen will perform in the Philharmony in Haarlem on the 17th of May (Sold Out) and will be available again after that event. And Judy is rocking the charts with her beautiful songs all over the World. I am sure we will meet again soon.
Life is awfully pleasant and soothing, having the four of you aside whenever we meet people and groups.
Thanks again for that. We can’t do without you and your songs anymore. Music Heals. Even a Running Nose. ❤️🍀🤸♀️🎼🎤
Sjoerd is an artist from the Living Museum in Bennebroek.
Do I know a lot about this guy?
I guess not. We have no intake-procedure at the Living Museum. People do not have to tell us about their background. They have often done that, a thousand times, at a 1000 different counters.
We are interested in their skills, their talents. Interested where their strength comes from. Interested if they want to be part of our Community.
Hoping they will help us in elevating the Living Museum into a program that serves thousands of people. People who struggle with loneliness, people who struggle with trauma.
Sjoerd is a most gentle guy, with amazing painting skills
Judith Lengkeek is an ambassador of the Living Museum. She is a special person who travels the world in search of rendition, community and a World that works for everybody, if I may be so free to state that.
She visited Meet the Xperts in Antwerp, Belgium, in 2016. Anne Tallegrand-Cajuste was one of the speakers. She rocked the building and the audience with her TedTalk.
Judith was inspired by her, as where 700 people with her. So inspired, she made this short video. A mix of her travels through the world and the words of Anne.
I found this video by coincidence, going through some old hard discs. Lucky me.
Thank you Judith Lengkeek and Anne Tallegrand-Cajuste, for these beautiful words and images, wherever you are in this world!
These two wonderful people from Vienna, Robert and Juliana: I carry them in my heart.
They were participants in a couple of my learning experiences. We met for the first time, a long time ago, in Rotterdam, at a conference of the EAOF. Robert joined my city tour, visiting amazing programs in my city of birth.
We stayed friends all this time, although we don’t see each other too often. But we stay connected. ❤️🍀
Yesterday, checking the bank account of the Living Museum, I found out they donated a substantial amount of money to our account, becoming Ambassadors of our Artist Community and thus supporting the coming years of our healing program.
I thank them, we thank them, whole heartedly, it makes your day in a most profound way, knowing that they are out there in this world. I am one lucky guy, to have friends like Robert and Juliana. Thank you so much. We won’t ever forget. 🙏🏿
I hope to see you in Verona, September 4th till September 8th, at the next EAOF Conference!
Ergens in 2018 troffen de kunstenaars van the Living Museum en ik een organisatie op Instagram die de naam ’the Living Museum’ gebruikte.
En dat raakte onze Red Button
Vol op de Sweet Spot.
Ik klom meteen in de pen en ventileerde mijn ongenoegen over het feit dat ze onze naam zomaar, zonder overleg, gebruikten. Ik liet daarbij niet onbesproken dat ik de naam in de Benelux gevestigd had en dat wij stappen zou ondernemen als zij onze naam zouden blijven gebruiken.
Het duurde tot een aantal weken geleden voordat Gianna, de kunstenaar achter die andere Living Museum, en ik om de tafel zaten.
Ze had voor de gelegenheid vriend Erwin meegenomen
Omdat ze nogal nerveus was geworden over onze aanstaande ontmoeting. En dat natuurlijk op basis van mijn geventileerde ongenoegen en zakelijke toon.
Twee telefoongesprekken hadden mijn ‘oud zeer’ al enigszins weggenomen, want Gianna is een aardige, sociale, jonge vrouw.
Ze verstaat de kunst van ‘de angel uit een conflict halen’
Voordat we in gesprek gingen, zo had ik mij bedacht, leidde ik Gianna en haar vriend rond in the Living Museum. Toen ik haar de missie van ons project uit de doeken deed, begon ze te huilen.
Ik schrok
En ik vervloekte subiet de wijze waarop ik haar in eerste instantie benaderd had.
In het daarop volgende gesprek vertelde zij de reden van haar initiatief om the Living Museum te starten. Het verklaarde alles en ik kreeg het schaamrood op de kaken.
“Ik ben the Living Museum gestart ter nagedachtenis aan mijn broer Julio. Hij heeft twee jaar geleden suïcide gepleegd. Het ging heel slecht met hem, ik maakte mij grote zorgen, maar we kregen geen gehoor bij de Crisisdienst. Zij hebben hem aan zijn lot overgelaten. Julio was een muzikaal genie, een kunstenaar. Ik ben geraakt door wat ik hier vandaag zie en hoor, uit jouw mond. The Living Museum had hem wellicht kunnen helpen.”
Onze ontmoeting verliep verder vooral in een win-win-modus.
Gianna is een zielsverwant
The Living Museum is een universele beweging. Zonder dat we dat van elkaar wisten en zonder dat wij van elkaars bestaan wisten. De Wereld en alles wat daarbij hoort, is van Iedereen. Dat zij maar weer eens bewezen.
Gianna ging met een kunstwerk naar huis dat haar hart stal. We gaan Julio een plek geven in ons Living Museum.
PS PS Help ons door die kritische grens van 50% donaties heen te komen! Waar krijg je in de GGZ en MO de kans om gratis en voor niets een studio te gebruiken? Waar zijn er nog intakegesprekken van 10 seconden op de drempel van de deur en ben je binnen voordat je het weet? Juist, bij ons.
Margo is de eerste kunstenaar die je tegenkomt als je the Living Museum inloopt.
En niet de minste.
Haar kunst is uiteenlopend, divers, veelzijdig, niet voorspelbaar en ongelooflijk kleurrijk.
Margo, die houdt alles in de gaten. Dat kan ook niet anders als je dicht bij de voordeur zit.
Vergeten bestaat niet in haar vocabulaire. Zij is dan ook onze ‘agenda’.
Omdat haar hoofd nooit stilstaat.
Ze heeft ‘stormen’ overwonnen en weet ook hoe zij elke nieuwe storm gewoon het hoofd gaat bieden. Ik heb zelden iemand met zoveel innerlijke kracht ontmoet.
Niemand is onmisbaar, maar Margo komt aardig in de buurt. Ze is een uitzondering op die regel.
Bijzondere Kunst komt vaak voort uit een leven dat niet altijd marcheert zoals je dat zou willen.
Margo kan je precies vertellen hoe je dat doet.
Zondag is ze aanwezig, op onze Open Dag in the Living Museum. In de eerste studio aan je linkerhand.
Elke wijk verdient een Living Museum. Voor de Margo’s van deze Wereld. Voor een Wereld die werkt voor Iedereen.
Doneer, Deel, Help ons the Living Museum de komende jaren open te houden.
This is Ingrid. An artist from the Living Museum Bennebroek.
She has been with us from the start, in 2015.
She did not become another person, but there is a significant difference in her state of mind and appearance compared to the moment she first walked into the Living Museum.
To be more specific, up to three years ago, she had never painted before.
And look at her now.
She has become an important ambassador for our initiative. She steels peoples hearts with and by speaking in public and creating beautiful art. On the 29th of March she will speak in front of an audience of at least 188 people at the conclusion of the Week of Psychiatry, in Utrecht.
She paints whole heartedly and with an admirable intensity. You can feel her paintings.
She is a bright shining light in the crowd.
She is ART.
Every neighborhood deserves a Living Museum. For the Ingrid’s of this World. For a World that works for Everybody. Everything to keep our doors in Bennebroek open for the coming years!
Dit is Daniel. Kunstenaar van the Living Museum. Van het eerste uur.
Daniel beschikt over een uitzonderlijk talent. Hij is er niet voor opgeleid, maar hij maakt tekeningen alsof het nagelnieuwe en wonderschone foto’s zijn. Zichzelf geleerd, autodidact.
Als hij weer een nieuwe tekening gemaakt heeft, dan vraagt hij belangstellend of ik het ‘mooi’ vind. En dan val ik bijna flauw van verwondering.
Had ik maar 1 zo’n hand en potlood!
Wij hebben regelmatig betekenisvolle gesprekken. Gesprekken die gaan over hoe wij onze plek in de wereld kunnen vinden. Een zoektocht naar onze talenten.
Dat vindt hij wel eens vermoeiend, maar geen reden om te stoppen met zoeken en kunst maken.
The Living Museum Bennebroek helpt hem bij die zoektocht. Help ons the Living Museum de komende jaren open te houden. Wij hebben elke euro hard nodig. Omdat we net als Daniel graag onafhankelijk en niet afhankelijk willen zijn.
Dat maakt het zoeken naar wie je echt bent een stuk makkelijker en aangenamer.
Elke wijk een Living Museum. Voor de Daniel’s van deze Wereld. Een Wereld die werkt voor Iedereen.
Willen vasthouden aan het definiëren van mensen met wie het niet goed gaat (lees: mensen met psychische problemen). Ik kan het verkeerd hebben, maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het vooral zogenaamde professionals zijn die willen vasthouden aan hun zogenaamde ambt, hun zogenaamde specialisme.
Zodat ze de transitie van ‘regie over’ naar ‘zelfregie van’ niet hoeven te maken. Het opgeven van de macht over het leven van de ander en de zogenaamde ‘ziekte’ van een ander.
Die terminologie bestond ooit niet
We hebben namen bedacht voor zogenaamd deviant gedrag. Het zijn daarom verzinsels.
En dan kan ik er toch mismoedig van worden
Op die avonden kijk ik naar To Stay Alive: A Method, van Iggy Pop. En ik luister naar zijn vertolking van ‘I am a Passenger’, at the Royal Albert Hall.
Daarmee houd ik mijn energie op peil
Dampende muziek, wijze teksten en ontroerende beelden. We zijn slechts voorbijgangers in elkaars leven. Niet meer en niet minder.
Het helpt als we ons daarnaar gedragen. Met respect, gepaste terughoudendheid, als mensen op de achtergrond.
Ik heb een broertje dood aan discussie op social media
Dus daar ben ik niet op uit. Maar, hoe denk jij daarover Peter Dierinck? Hoe houd jij jouw energieniveau op peil?
Een liefdevolle groet van Rokus
Je Vriend uit de Lage Landen.
PS De Lente is er officieel nog niet, maar voor mijn gevoel des te meer. Ik hunker naar een Orval op een Gents terras. Met jou, Harry Gras en Rik Van Laeken. Ook daar word ik gelukkig van. Wat jij?
Almost 5 years in a row I have been attending the conferences of the EAOF. I have been to Oslo, Avilés, Rotterdam and Hamburg. Not only do I meet a lot of co-workers from the Netherlands, I provided in workshops and the Conference also gives me the opportunity to connect to co-workers from various other countries.
I always combine the Conference with visits at and too organizations in the city where the Conference is being held.
This year that will be Verona! Where Community Mental Health was founded!
Thus, I work on the creation of a United Europe and a United European Mental Health Care System. A lot of countries in Europe are in need of innovation in Mental Health. The EAOF provides in just that. New inspiration and innovation. And meeting inspirational and international speakers.
We want more Peers and Hands On workers to attend this Conference.
Come and join Harry and me and we will make sure to take you along to see other cool programs and organizations. Apart from that, we can make time to have fun- and meaningful meetings in that city.