Ik ben er eindelijk uit

Het huilen staat mij nader dan het lachen

En dan heb ik mijn eerste zin nog niet eens afgemaakt. Het is een contradictie. Ondoenlijk. Een middag beleven waar je, net als alle deelnemers heel stil van wordt, en dan proberen die in woorden te vatten.

Marc Smulders en ik doen een maandenlange opdracht voor WijZijnTraverse in Bergen op Zoom

We werken aan gastvrijheid en de inzet van ervaringsdeskundigheid. We rammelen aan overtuigingen.

Deze week hadden we een spreker uitgenodigd om voor alle medewerkers een Bewogen Leven over het voetlicht te brengen en de lessen die er geleerd zijn.

Eerlijk gezegd

Ik heb het iemand nog nooit zo goed, zo doorleefd, compassievol, educatief, empathisch en zo deskundig zien doen.

Die man zit altijd in mijn hart

Maar ik had hem al een tijdje niet gezien. Net als wij allen elkaar al een tijdje niet gezien hebben. Evengoed, wat is hij goed geworden. En ja ik begrijp,

Dit is een ultieme cliffhanger

Want jij die dit leest, wil die middag natuurlijk ook meebeleven.

Toon denkt erover na

Over mijn aanbod om er een Prachtige Podcast van te maken in de serie de Kantelcast. Want als er iets de goede kant op is gekanteld, dan is het wel zijn leven.

Het was een Thriller

Een Crimi, een Love Story, een Feel Good Movie, een TedTalk, een Prijsuitreiking, een Golden Globe. Alles zat er in en de titel was alleszeggend.

Ik ben Toon Walravens