Hoe gaat het nu eigenlijk met Paul?!
Zes weken, zolang heb ik Paul niet gezien
En niet gesproken ook trouwens. Om een duistere reden wilde T-Mobile, mijn provider, niet dat Paul mij vanuit de gevangenis belde. Hij kreeg meteen mijn voicemailbox aan de lijn.
Ja, inderdaad, Paul zit in de gevangenis. Uitzitten van oude boetes. 150 Dagen maar liefst. En voor wat? Waarschijnlijk Openbaar Gebruik van Drank en Drugs. Misschien zwartrijden met het OV. Wie zal het zeggen?
Paul tast wat dat betreft ook in het duister
Ik heb niemand beroofd. Ik heb niet ingebroken. Niets gestolen. Ik heb niemand kwaad gedaan. Ik hoop dat onze advocaat kan uitvinden waarom ik 150 dagen moet zitten.
Maar ik ben blij dat ik je eindelijk spreek Rokus
Het moment dat ik in de politieauto zat heb ik de knop omgedraaid. Geen drugs, geen alcohol. Ik heb geen ontwenningsverschijnselen gehad, want ik heb toen de knop omgezet. De eerste weken zat ik alleen in een cel, ivm Corona. Daarna moest ik mijn cel delen met een ander. De eerste keer met een Turkse man die 10 dagen moest zitten. Toen een Hollandse man en nu weer een Hollandse man met een ISD-maatregel. Ik heb de bewakers gevraagd mij niet met een jonge gast in een cel te zetten want dan dendert MTV de hele dag door je cel heen. Je kunt hier een boodschappenlijst invullen en dan komt wat je besteld hebt 10 dagen later naar je cel. Ik zit 22 uur per dag op mijn cel, 1 uur luchten en 1 uur recreatie per dag. Ik ben 5 kilo aangekomen. We hebben hier een tosti-ijzer. Dat is heel fijn, maar op een dag heb je daar ook genoeg van. Het is nu best OK, want er zijn de hele dag oorlogsfilms op TV, i.v.m. de maand mei. Ik heb ook shampoo gekocht. Wat is het fijn om je te spreken. Ik heb wel tegen je gelogen. Ik zei dat ik je 6 weken niet gezien had en dat klopt niet, want ik zag het programma van Beau, ‘Tuindorp’ en toen zag ik jou op TV verschijnen! Ik zei nog tegen mijn celgenoot, dat is Rokus, mijn Mattie! Met iedere celgenoot spreek ik af dat ik geen gezeik wil hebben. Tot nu toe heb ik geluk gehad. We hebben het goed met z’n twee.
Op 13 mei ga ik Paul bezoeken. Ik zie er niet echt naar uit. Dat ligt niet aan Paul, maar in alles aan de ambiance. Al eerder ben ik hem kleding gaan brengen. Althans, niet aan Paul persoonlijk, maar in een hok, naast de gevangenis. Dat was geen onverdeeld genoegen en vooral ontmoedigend en koud.
Het verblijf in een Penitentiaire Inrichting kost €250 per dag, per persoon. Omgerekend komt dat voor Paul neer op €37.500 aan kosten voor onze samenleving.
Voor dat bedrag hadden we met gemak een appartement met uitzicht op het IJ kunnen huren
En dat voor een jaar lang. Dan had Paul ook elke avond een afhaalmaaltijd kunnen laten bezorgen van zijn favoriete eethuis Warung Mini aan de Van Woustraat. En hij had waarschijnlijk een baan gehad, want dat zijn zijn diepste wensen: een huis en een baan. En een maatje. Liefde.
Natuurlijk heb ik alle professionele distantie overboord gegooid
Het heeft mij niets gebracht en de mensen met wie ik werkte al helemaal niet. Evengoed. Paul heeft nog nooit bij mij aan de eettafel gezeten. Wie weet ontwikkelt onze vriendschap zich nog eens zodanig dat zoiets mogelijk is. Daar moeten we aan werken. Door allereerst vriendschap met Paul te sluiten hebben we Paul juist kunnen helpen. Daar begint alles mee en hebben we kunnen bereiken dat hij elke dag met Marnix Geus, Harry Gras of Natasja Voigt kan bellen en dat hij elke week door 1 van ons bezocht wordt.
Ieder mens doet wat hij doet met een goede reden
Ook Paul. Hoe kan het zijn dat we mensen straffen voor skills die je nodig hebt om op straat te overleven? Goedbeschouwd is hij een Held. Het zijn sterke karakters die op straat kunnen overleven. Die een knop kunnen omzetten. Dan weet je wat het is om in het moment te leven.
Net als Marnix
Met hem is het allemaal begonnen, ergens in de barre koude van deze winter. Hij plaatste een oproep om Paul van de straat te krijgen. Heel simpel. En doeltreffend. Dat mondde uit in een overweldigende support van jullie allemaal. Het zette het leven van Marnix op zijn kop en dat van Paul. Als jij nog achterloopt in de berichten die onder de noemer Hoe is het nu eigelijk met Paul?! geplaatst zijn, dan kun je hier beginnen met het lezen van onze updates.
Paul komt op 9 september 2021 vrij
Honderdenvijftig dagen en €37.500 verder. Het is van de zotte. Evenwel, we gaan die tijd gebruiken om een ID-Bewijs voor hem te regelen zodat hij tegen die tijd een uitkering aan kan vragen. Dat is vanuit de gevangenis niet eenvoudig, kunnen we je zeggen. Een advocaat zoekt uit waarom Paul 150 dagen moet zitten. En hopelijk, fingers crossed, kan Paul in september naar een eigen woning.
Van de €10.000
Die door zoveel meelevende mensen (via de oproep van Marnix) aan Paul is geschonken, is nog ruim €6000 over. Dat moet voldoende zijn om hem op weg te helpen. Met een schone lei is Paul allang begonnen: op de dag dat hij Marnix in de Beethovenstraat ontmoette. Daar is geen twijfel over mogelijk.
Rokus, je moet geen geld meer overmaken
Want ik mag hier maar maximaal 59 dagen zitten en ik heb er al 36 opzitten. Ik doe mijn best hier, zodat ik in de Groene Zone terecht kom. Dan krijg je meer privileges.
Sta je in de tuin te bellen? Ik hoor vogeltjes fluiten!
Ik wil graag naar de gevangenis in Zaanstad.
Dat is toch bij jou om de hoek?
