Ier en Eer

Als Buitengewoon Trouwambtenaar moet je natuurlijk zo nu en dan checken of de huwelijken die je ingezegend hebt nog wel marcheren zoals het een goed huwelijk betaamt.

Een stop bij Iris en Eric lag voor de hand, want die hebben hun leven in Nederland ingewisseld voor een bestaan als eigenaren van een camping in La Roche Canillac in de Corrèze.

Eric is zo’n multi-getalenteerd type

Een man die iets in zijn kop krijgt en het meteen gaat maken. Voordat hij een atelier in the Living Museum huurde was hij glazenwasser in Den Haag. Op zoek naar een nieuwe invulling in zijn leven, verkocht hij zijn wijk en trad hij toe tot onze Artist Community van the Living Museum. Eric is Graffity Artiest. In zijn atelier hebben we vaak gesprekken gehad over zijn dromen. Verkassen naar Frankrijk maakte daar onderdeel van uit.

In die periode mocht ik Eer en Ier, zoals zij liefkozend door hun vriendenschare genoemd worden, in hun Bennebroekse achtertuin in de echt verbinden. Youri Lentjes trakteerde hun gevolg op een aantal van zijn prachtige en zelfgeschreven songs.

Het kenmerkt goede vrienden. Luttele uren na aankomst betekenisvolle gesprekken voeren in het centrum van deze camping, een imposante vuurplaats, in drie weken eigenhandig door Eric aangelegd. Ik was volledig uitgewoond, elke steen heb ik 5 keer in mijn handen gehad.

Het was een ongelooflijk mooie fietsrit gisteren naar deze bijzondere, spirituele plek. Een rit dwars door een oogverblindend natuurgebied.

Unlike the days before heb ik er de tijd voor genomen. Onderweg bedacht ik mij dat een route heel snel afleggen nog niet betekent dat je behouden aankomt. Ik wilde elk van de voorbije 11 dagen zo snel mogelijk van A naar B fietsen in de gedachte dat die 35 dagen genoeg zouden zijn om in Santiago de Compostela te geraken zonder panne van enigerlei soort.

En dat is natuurlijk onzin

Maar zo vergaat het een held op sokken. Ik reis graag naar de einder en hoop op onverwachte momenten. Ontmoetingen die je niet voorziet. Evengoed, na een jaar en drie maanden in de schoot van mijn lieve familie en de vriendinnen van mijn zonen was de start van deze Socialrun Pelgrimage een harde break. Het kostte enige tijd om in de juiste groef te komen.

All it takes zijn 21 seconden.

Ik lig ver voor op schema. Als ik in dit tempo doorga, dan kan ik deze Inclusie Quest in 21 dagen volbrengen, hetgeen betekent dat ik 14 dagen in Santiago moet wachten op mijn lieve vrouw, die een deel van de Santiago vanuit Porto gaat lopen.

Dus weet je wat, ik blijf hier een dag of 6, op deze fijne en geestverruimende camping. In het gezelschap van Eer, Ier, Roel, Ada (schoonouders), Cato en Anaïs (kids). Voor een startende onderneming is hier genoeg te doen. Daarnaast heb ik een aantal sponsoren beloofd iets in ruil voor een donatie af te leveren.

Zoals een artikel met de voorlopige titel Vriendschap over Europese grenzen heen. Die schrijf ik voor mijn boezemvriend Frank ter Reehorst, eigenaar van vertaalbureau Scriptware in Haarlem. Enorm veel zin om dat verhaal te schrijven. In het Nederlands. Frank mag het zelf vertalen. Het neemt een aanvang in Alphen aan den Rijn en gaat je vervolgens door een groot deel van Europa leiden. Het eindigt vanzelfsprekend hier, in La Roche Canillac.

Deze week neem ik tevens een Podcast op met Eer en Ier. Laten we zeggen een auditieve versie van Ik Vertrek. Als jij denkt dat hun beweging een pad is dat over rozen gaat, dan moet ik je teleurstellen. Ier kan je daar alles over vertellen. Natuurlijk, ze zijn vandaag volmaakt gelukkig. Evenwel, voordat je tot die conclusie kunt komen moet je door diepe dalen heen en doel ik niet op het glooiende karakter van de Corrèze.

En dan ligt er ook nog het finaliseren van de laatste Podcast Aflevering van de Psychiater Doorgezaagd te wachten, met een opmerkelijke bijdrage en conclusie van Anne-Marie van Dam. Nu ja, genoeg te doen.

Hoe fijn wakker worden is dit?!

Als je deze zomer van plan bent naar Frankrijk te reizen, doe dan deze plek aan voor het Franse Camping-de Lievelinge-Gevoel. Kenners weten dan precies waar ik doel. En ja, een mooi graslandpad leidt ook naar een belendend meer waar je middels een duik aangenaam verkwikt.

Lot Faber gaf mij via Instagram onbewust mijn Santiago Song. Die zal ik tot in lengte van dagen herinneren als mijn Santiago Favorite.

Ik voel de waterlanders al opkomen als ik dat nummer opzet.

Ik word gelukkig oud.

Dat zinnetje kun je op verschillende manieren lezen

Alweer zo’n geluksmoment.

Reizen

Het zet al je zintuigen open

2 antwoorden op “Ier en Eer”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge