Learning Recovery Experience
De reis begon vanaf het moment dat ik gevraagd werd om mee te gaan op basis van mijn functie als projectleider ervaringsdeskundigheid bij Altrecht en ik in plaats van een ‘hiephiephoera’ gevoel iets anders in de ogen moest kijken: mijn angsten; vliegangst, angst om los te laten en angst voor ‘avontuur’. Het werd een worsteling om een besluit te nemen. Ik besloot mee te gaan omdat ik besefte dat ik mijn leven niet wilde laten bepalen en beperken door mijn angsten en natuurlijk wilde ik
ook heel graag inspiratie opdoen voor mijn werk.Vooraf zag ik tegen van alles op. Maar toch ontwikkelde zich door de mails van Rokus en Harry, het reisprogramma en de twee bijeenkomsten een gezonde nieuwsgierigheid naar alles wat mij en ons te wachten stond.
Ik heb me toen het zover was in vertrouwen aan de reis en het vliegen over kunnen geven. Deze overgave ging bijna moeiteloos, omdat ik voelde dat ik het niet alleen hoefde te doen, we gingen samen en vanuit verbondenheid dit avontuur aan. Alleen dit was al een bijzondere ervaring.
Op de dag na aankomst werd gestart met een briefing, ons dagelijkse ritueel, en werden de eerste mooie ervaringen gedeeld.
Bijvoorbeeld Frank die vertelde hoe hij tijdens de vlucht in gesprek kwam met een stewardess en haar vertelde over zijn psychose en hoe hij hiervan is hersteld. Dit maakte zoveel indruk op de stewardess dat ze bij aankomst in NewYork, een hand naar haar hart bracht toen Frank het vliegtuig verliet.
Bij iedere briefing werd iets voorgelezen uit de ‘herstelbijbel’, een boek met 365 teksten, voor iedere dag één tekst die empowered en rechtstreeks het hart binnen komt.
Ik vind het heel moeilijk om iets speciaals uit de reis te halen wat het meeste indruk op me heeft gemaakt, ik kan het bijna beter omdraaien, er was niets dat geen indruk op me heeft gemaakt. Ik ben diep geraakt door alle Amerikaanse ervaringsdeskundigen die we ontmoet hebben en de door ‘Peers’ gerunde projecten die we bezochten. Ik werd geraakt door de kracht van het delen van verhalen, de ontmoetingen zonder oordelen en de indrukwekkende veerkracht waar mensen over beschikken. Misschien ben ik wel het meest geraakt door het besef van onze universele behoefte aan liefde, veiligheid, verbondenheid en ‘gezien’ worden in wie we zijn, hier in Nederland, 6000 km verderop in New York en overal elders in de wereld. Enkele uitspraken die ik heb opgeschreven en die hierop aansluiten:
We are all family, if I could do so, you could do so…..
Peer to Peer is talking, explaining and sharing
We are all struggling one way or the other, so let’s be there for each other
At the end of the day, I have to be with me
Everybody needs a second chance
You can react on a problem or you can respond to it.
De reis heeft me geraakt en bevestigd in een power waar ik in mijzelf over beschik, maar waar ik zo vaak de verbinding mee kwijt ben. Ik heb lang geleefd vanuit een diep gewortelde oude overtuiging dat ‘ik er niet toe doe’. Mijn hele herstelproces gaat over het ‘gezond’ maken van mijn ‘ziekmakende’ overtuigingen. De tranen die in NY af en toe stroomden waren tranen van ‘bevrijding’, van erkenning en bevestiging van wie ik ben en van het ‘zien’ van mijn door de jaren heen opgebouwde angsten en deze kunnen loslaten. Op alle fronten in mijn leven en ook in mijn functie als projectleider ervaringsdeskundigheid bij Altrecht voel ik na NY een nieuwe kracht en bevestiging in mij, waardoor ik ‘anders’ aanwezig ben. Waardoor ik binnen in mij voel: Ja ik lever een wezenlijke bijdrage, ik heb wat in mijn mars en ik kan veel voor anderen betekenen. En zo voel ik ook dat ik sinds mijn thuiskomst ‘anders’ naar de mensen om mij heen kijk, zachter en milder.
Kortom, de reis is een ervaring waar ik intens dankbaar voor ben en die ik iedereen ‘gun’: als boost voor herstel, want we moeten allemaal wel van iets herstellen en gewoon als ‘mens’, vanuit welke rol dan ook. Het ‘geheime’ recept van deze reis zit voor mij in de woorden die Rokus tijdens de laatste briefing uitsprak: de wil om je te verbinden. Verbinden aan jezelf, verbinden aan de reisgenoten en verbinden aan alles wat voorbij komt tijdens deze ‘experience’. En dan bestaat er zoals iets als ‘magic’ of zoals een van mijn reisgenoten zei: de Learning Recovery Experience is life-changing!
Odette Hensen
22 november 2013