Gisteren belde een bevriend raadslid uit een Nederlandse gemeente mij met een prangende vraag.
Pain in the ass
Rokus, we hebben in onze gemeente een aantal mensen die ons hoofdbrekens bezorgen. Ik bel in het bijzonder over een man die voortdurend klaagt over de opvang voor dakloze mensen in onze gemeente. Hij is zelf ook dakloos en hoewel veel van wat hij zegt hout snijdt, gaat zijn gedrag soms alle perken te buiten. Hij is dan niet meer voor rede vatbaar, hij gaat schreeuwen en een gesprek is dan niet meer mogelijk. Hij belt elke dag met het gemeentehuis en hij meldt zich aan elk loket wat er in onze stad te vinden is. Heb jij een idee wat we moeten doen?
Ware het niet dat ik de beste leermeester had gehad
Dan had ik haar het antwoord schuldig moeten blijven. Evenwel, ik heb altijd geluk, ook als ik het niet heb trouwens.
Het volgende advies rolde er uit mijn toetsenbord.
Hoe neem ik een mens serieus in 13 stappen
- Maak een afspraak bij the Outlet Store van Oger Lusink en laat ze die man een sjiek driedelig-grijs-kostuum en een wit overhemd met stropdas aanmeten. Koop er een paar knappe schoenen bij. Daarvoor hoef je maar een paar deuren verder. Ik ken die gemeente.
- Benoem deze man tot Wetenschappelijk Medewerker van jouw gemeente inzake Daklozenzaken. Geef hem daarvoor een vrijwilligersvergoeding.
- Zorg dat hij zich als zodanig kan identificeren, dus maak een mooi pasje voor hem.
- Laat hem door de wethouder Zorg en Welzijn officieel beëdigen.
- Zijn opdracht voor het komende jaar is onderzoek te doen naar de Daklozenproblematiek en de Sociale Kaart inzake Opvang voor dakloze mensen in jouw gemeente.
- Wijs een secretaris/secretaresse aan die afspraken maakt voor werkbezoeken aan elke mogelijke instelling in jouw gemeente. Deze functionaris belt de dag voorafgaand aan het werkbezoek met de betreffende instelling om te controleren of iedereen van die afspraak en zijn bezoek op de hoogte is.
- Het is belangrijk dat jouw medewerker met alle egards ontvangen wordt. Laat mensen zorgdragen voor quality time, koffie, thee, limonade en een plakje cake.
- Stuur de medewerkers van die instellingen de LEAP (Listen, Empathize, Acknowledge, Partner) handleiding voor een betekenisvol gesprek.
- Reserveer na 3, 6 en 12 maanden de Raadszaal voor een bijeenkomst.
- Trommel 5 tot 10 raadsleden op en laat jouw Wetenschappelijk Medewerker na 3 en 6 maanden tussentijds rapporteren over zijn bevindingen.
- Na 12 maanden volgt een definitieve conclusie en een eindpresentatie in het bijzijn van diezelfde raadsleden en de wethouder. Omlijst die bijeenkomst met alle toeters en bellen die je daarbij kunt bedenken. Nodig dus ook de Pers uit.
- Wijs een coach aan tot wie deze medewerker zich op indicatie kan verhouden.
- Last but not least, prijs die man op elk moment in dat jaar de hemel in voor al zijn noeste arbeid en de (tussentijdse) uitkomst van zijn onderzoek.
Ik, Rokus Loopik, solemnly swear dat jouw gemeente de komende twaalf maanden geen ‘last’ meer van deze man zal hebben.
Het is een win-win-situatie voor iedereen
Het is slimmer, goedkoper en het redt levens. Zo simpel is het.
Met dank aan Theo Meijer, mijn leermeester en ooit medewerker van HVO de Walenburg, een opvangtehuis voor dak- en thuisloze mensen in de Nieuwmarktbuurt te Amsterdam.
You must not be serious!! Hahaha…
Top idee! Ik ga het even verspreiden..