Het was in 36 studiereizen naar Amerika nog niet voorgekomen. Ik ben acht dagen op stap geweest met acht vrouwen. We bezochten innovatieve projecten die overwegend door vrouwen gerund werden. Dat de dynamiek van de reis daarom iets anders zou uitpakken behoeft geen verdere uitleg.
Female Resilience
Of het typisch vrouwelijk is weet ik niet, ik heb nergens meer een oor- en/of vooroordeel over, maar er was in de eerste twee dagen veel behoefte aan structuur en uitleg. Terwijl ik in de voorbereidingen toch expliciet had gevraagd om mij pas op de laatste dag af te rekenen op wat ik vooraf had beloofd. OK dan. Laat dat vrouwelijk zijn. Ik had het nodig. Evenwel. Mijn studiereizen zijn doorspekt met onverwachte gebeurtenissen. Op die wetmatigheid ben ik de afgelopen 10 jaar gaan vertrouwen. En op de veerkracht van vrouwen als ze daarmee geconfronteerd worden.
Forgiveness
Ik ben koud uit het vliegtuig. En nauwelijks bekomen van wat mij is overkomen. Het was een emotionele Roller Coaster. Vrouwen delen makkelijker. Vrouwen zijn minder ontvankelijk voor onderlinge competitie. Niemand is op de wereld gekomen met de opdracht om een ander het leven zuur te maken. Vrouwen begrijpen dat als geen ander. Ondanks het feit dat veel vrouwen door minne mannen met verschrikkelijke trauma’s zijn opgezadeld. Het was een warm bad vol mededogen en vergeving.
- Negentig koude minuten wachten op een verlate MegaBus op 34th Street is peanuts. Er werden Noorse wollen handschoenen en hot coffee uitgedeeld.
- Elke dag informeren naar het wel en wee van een groepslid is common practice. Een groep mensen bij elkaar houden is al even gewoon.
- Met een groep vrouwelijke hulpverleners in een Subway plaatsnemen is synoniem aan de meest onverwachte ontmoetingen. Alsof gastvrijheid op hun voorhoofd geschreven stond werden ze frank en vrij benaderd door de meest uiteenlopende en deviante mensen. Oppervlakkigheid was geen optie.
- In 8 dagen een team bouwen van mensen die elkaar niet kennen is met vrouwen een peace of cake. Vrouwen zijn zelfsturend.
Hilary Melton van Pathways to Housing in Burlington, Vermont, legde ons in 10 minuten uit wat haar missie en visie is en hoe ze die op basis van zeer persoonlijke ervaringen heeft opgebouwd. Housing First overwegend gepraktizeerd door mensen ‘met lived experience’. Iedereen kreeg er kippenvel van en sloot Hilary in het hart.
Walmart
Hoewel je geestelijk en lichamelijk redelijk fit moet zijn voor mijn studiereizen, want het programma staat bol van de werkbezoeken en ontmoetingen met bijzondere mensen, is er af en toe toch ook ruimte voor het vervullen van langgekoesterde wensen van deelnemers. Christa wilde graag een Walmartwinkel bezoeken. Normaal gesproken krijg je mij zo’n IKEA-cloon niet in, zelfs de Amerikanen die we naar de weg vroegen verklaarden ons voor gek, maar het verkneukelde gezicht van Christa bij dat vooruitzicht, deed alle weerzin als sneeuw voor de zon verdwijnen. Christa, die kon haar geluk niet op. En ik uiteindelijk ook niet. Je komt er ogen en oren te kort. Ze verkopen daar producten die je nergens anders kunt kopen. Daarnaast, mijn studiereizen gaan ook over het ‘opsnuiven’ van andere culturen. Amerikaanser dan Walmart is er niet.
Testosteron
Dawn en Amy, twee mannen en vrienden die al op jonge leeftijd wisten dat ze in het verkeerde lichaam geboren waren, heten heden ten dage Don en Amos. Sinds mijn laatste bezoek in juni was hun stemgeluid een paar octaven gedaald en ze droegen allebei een snor. Ondanks de Testosteron kon ik mij niet losmaken van mijn mannelijke intuïtie dat ik hier met puur vrouwelijke intuïtie te maken had. Je maakt mij niet gek. Geen man is zo zacht en zo beminnelijk. Er vallen zachte helende woorden in plaats van gewonden.
Everything said in NYC stays in NYC
Alles wat in Amerika gezegd is blijft in Amerika. Ja, ook dat van Walmart. Dat is voorschrift bij wie aan mijn reizen deelneemt. Ik heb dat gebod bij deze geschonden. Ik reken op coulantie. Als ode aan de vrouwen van deze wereld.
