Categorie: Heads up

Zonder liefde geen herstel

Liefde is een belangrijke voorwaarde voor herstel van een psychiatrische diagnose en alle andere trauma’s die met het krijgen van een diagnose gepaard gaan.

Een opname, stigma, zelfstigma, geweld, uitsluiting, eenzaamheid. Het zijn slechts enkele van de afschuwelijke life events die mensen kunnen overkomen. Zonder liefde is er waarschijnlijk geen sprake van een mogelijkheid tot herstel.

Evenwel, zonder kennis ook niet. Het feit dat je ervaringskennis hebt, betekent niet dat je een goede ervaringsdeskundige hulpverlener bent.

Peer Support Up to Date

Daar is ook (zelf)studie en een vermogen tot (zelf)reflectie voor nodig. Net als voor al die andere professionals, is het belangrijk dat jouw kennis over herstelmethodieken up to date is. En dat je daar regelmatig op getoetst wordt.

A Flight Simulator is the new Recovery

Een piloot moet elke maand verplicht een test in een flight simulator met goed gevolg afsluiten. Anders kan hij het wel schudden. Eerlijk gezegd, als wereldreiziger ben ik daar niet ongelukkig mee. Werk dus aan jezelf.

Schrijf je in voor opleidingen, voor symposia, seminars, studiedagen, voor studiereizen, lees- en vertel herstelverhalen.

Diagnostische Criteria

Lees boeken (Ja, ook de DSM V) en actualiseer jezelf. Test jezelf en je fellow peers. Zorg voor een goede balans tussen jouw rationele en emotionele zijn.

Know what you are talking about

Weet waar je het over hebt als je met wie dan ook om de tafel zit.

Nee, niet die macht

Kennis is macht.

De macht van gedeelde Kennis

Liefde is een belangrijke voorwaarde voor herstel, maar niet genoeg.

Zo lang als ik mij kan heugen heb ik er al een probleem mee. Ik wil niet deugen als het op gehoorzaamheid aankomt. Zodra iemand roept dat iets ‘moet’, dan haak ik af. Als iemand zegt een probleem te hebben en dat volgens scenario ‘A’ te gaan tackelen, dan ben ik al druk doende scenario ‘B’ of ‘C’ te bedenken.

Regels zijn er om gebroken te worden. Dat is een keuze.

Ik leef in de overtuiging dat ik met die aanleg geboren ben en daarnaast kies ik non-conformistische wegen om mijn doelen te bereiken. Het- en ik kan niet anders.

De eerste dag dat je ervoor gekozen hebt zelf verantwoordelijk te zijn voor bijvoorbeeld je inkomen, ‘hoe verdien ik mijzelf terug?’, is de dag dat je een operator bent geworden. Het helpt als je gaat nadenken over wie er in je netwerk zit, wie daarvan met jou samen wil werken en wat jouw specifieke kwaliteiten zijn.

Berusten in een maandelijkse loonstrook maakt lui. Ik ben het ontwend. Ik wil niet afhankelijk zijn. Niet van geld, niet van een baan, niet van een huis, niet van onzinnig bezit. En als ik iets bezit, dan wil ik dat graag delen.

We leven in een geweldig en uitdagend tijdsgewricht. Problemen kunnen we alleen samen oplossen. Met het vizier gericht op anders denkenden en begrip voor anders levenden. Met de bedoeling om elkaar in tastbare emotie uit te betalen. Geld heeft geen gevoel.

Geloof niet wat jouw diagnose en je symptomen je voorschrijven. Herstel is ook wat jij aan alternatieven bedenkt om met je eigenaardigheden te kunnen leven.

Je bent net zo min ‘ervaringsdeskundig’ als ‘schizofreen’. Je bent vooral en bovenal mens. Stap uit je slachtofferschap. Je moet niks. Wees een mens. Wees een doener. Wees een spilfiguur. Een visionair.

Iemand die zelf de dienst uitmaakt.

In het leven van Peers, Professionals and Policy Makers dienen zich dagelijks een dozijn dilemma’s aan. Situaties waarbij impulsiviteit meestal niet tot een juiste houding en beslissing leidt.

Indekken

Als je geschoren wordt, dan moet je stilzitten. En nadenken. Dat maakt ons werk zo boeiend en de gesprekken zo betekenisvol. Ik kan mij situaties uit mijn werkzame verleden voor de geest halen waarin mijn team er op vrijdagmiddag om 5 voor 5 voor koos om zich in te dekken voor calamiteiten, in plaats van te doen wat nodig was conform de wens van de cliënt.

Andere Tijden

Meestal wisten we het ook nog zo te draaien dat wat wij bedachten om directe nood te lenigen hout sneed en dat we weinig anders hadden kunnen doen. De tijden zijn veranderd. Menselijke verhoudingen staan op scherp. Hulpverleners komen uit de kast. We bedenken creatieve, effectieve en goedkopere zorg (lees; minder overhead). We breken bestuurskamers open, verpleegposten en separeercellen af. Alles ligt onder een vergrootglas. Zoals het hoort in mensenwerk.

At the end of the day

Ervaringsdeskundigen en familie wijzen ons de weg. Vanuit een ander perspectief. Dat betekent dat we nog kritischer kunnen kijken naar wat we mensen aanbieden. Aan het einde van de dag rest slechts één vraag en vaststelling.