Geen idee wat de situatie nu is, omtrent een eventuele sluiting van het Museum van de Geest in Haarlem. Het nieuws dat zoiets realiteit kan worden, kwam voor mij als een schok.
Ik was 23 jaar inwoner van Haarlem. In 2016 was ik genomineerd voor de verkiezing ‘Haarlemmer van het Jaar’. Goed beschouwd gold die nominatie The Living Museum in Bennebroek, een kunstenaars collectief voor mensen met geleefde ervaring en niet zozeer mijn persoon.
Het schijnt vandaag, 5 december, Global Volunteer Day te zijn. Een dag waarin we vrijwilligers eren voor hun inzet. The Living Museum Society schreef er op Instagram het volgende over.
Dankzij jullie kunnen we gemeenschappen van zorg en inclusie opbouwen, waar iedereen zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelt. Zonder jullie onvermoeibare inzet zouden de vooruitgangen die we zien—een groeiend netwerk van krachtige gemeenschappen en betekenisvolle verandering—niet mogelijk zijn. We eren jullie betrokkenheid en sturen een gezamenlijke boodschap van hoop en moed.
Terwijl we deze ongelooflijke gezamenlijke kracht vieren, moeten we ook een belangrijke waarheid onder ogen zien: blijvende impact vereist systemische verandering. Echte verandering vraagt om collectieve actie. Dit houdt in dat we beleid en structuren nodig hebben die de oorzaken van ongelijkheid aanpakken, niet alleen de symptomen. We doen een oproep aan degenen met economische macht en privileges—bedrijven, overheden en instellingen—om zich bij ons aan te sluiten en samen te werken. Dit is een uitnodiging om krachten te bundelen, expertise te delen en oplossingen te co-creëren die innovatief, inclusief en duurzaam zijn. Niet alleen door financiering te bieden, maar door actief deel te nemen aan het vormgeven van een betere toekomst samen.
Ik kan het zelf echt niet treffender stellen.
Waar je in deze tekst ‘vrijwilligers’ leest, kun je met gemak ook het ‘Museum van de Geest’ plaatsen. Het laat zich niet moeilijk raden wat er met een land gebeurt als er niet in Kunst en Cultuur geïnvesteerd wordt. Armoede, in alle mogelijke opzichten. Mentaal, economisch, sociaal.
Het zijn roerige tijden. Ik ken goed beschouwd niemand die niet geraakt wordt door wat er in onze samenleving speelt. Trauma. Het treft ons allemaal. Je hoeft er alleen maar voor naar het Journaal te kijken.
Het is belangrijk dat een instituut als het Museum van de Geest blijft voortbestaan. Voor Haarlem, voor Nederland. Zonder Kunst en Cultuur, zonder het Museum, verliezen we een uitgelezen mogelijkheid om op een kunstzinnige manier kennis te maken met Outsider Art en Mentale Gezondheid, om onze mentale horizon te verbreden, in perspectief te zien en in balans te houden.
Als we het Museum van de Geest redden, dan redden we goedbeschouwd onszelf.